k

"o benim hayatımın aşkı" diye ağlıyorsunuz, gecenin bir vakti, aman kimselere söyleme falan diye, bana neyse, " yok olmaz, benimkisi platonik ama çok seviyorum" diyorsunuz, eyvallah. sonra ongün geçiyor, bu sefer yeni birisi, bu sefer de onun için katliamlar, e ne oldu o uğruna kafamı şişirdiğin, ulan yazık be kıza dediğim şahsa, anlamıyorum.

evet diyorsunuz, hoşgeldin yani, çok geçmiyor, ufak bir aksilik, yani sizin gözlerinizin göremeyeceği kadar ufak bişey, hayır diyorsunuz, bitti, buraya kadarmış ben yapamam. yapamazsın tabii sen, senin derdin o gün aklından geçenler yalnızca, bu kadarsın işte.

bi bok anlamıyorsunuz ya aşktan, bi bok anladığınızı savunuyorsunuz ya bir de, the one falan yardırıp gidiyorsunuz, diyeceğim şu ki, ki sinirliyim, ki yazık günah:

siktirin gidin..