d

Harika bira içerim, votka ile redbullun buluştuğu bardakları da pek severim ama biranın yeri ayrıdır, lakin bu birayı kalabalık yerlerde içmem, evde otururken içerim, o vakit hava karanlık olur, sigara da yakarım, bakmayacağımı bilsem de televizyon da aptal birşeyler bulurum, clementine’in bana aldığı koccaman bardağa arpa suyunu koyarım, lıkır lıkır içerim, sonra da uyurum, uyu, uyanmam.

Feci sürat yaparım, bunun için gerekli malzemeler bir adet araba, bir adet boşa yakın yoldur ama kesinlikle hatalı sollama yapmam, risk almam, param yetmez. Şoförsen bas gaza, aşıksan vur saza tümcesini aklıma getirip vites değiştiririm, sol şeritten gelen manyak olurum. 4 teker üstünde gidiyorsun koçum demem kendime, diyenlere nanik yaparım. Polis durdurunca da salak salak “abi, hatalı sollamadan mı yoksa aşırı hızdan mı durdurdun?” diye sorarım, polis de benim afacan olduğumu bilir, her uzun yolda illaki ceza yazar, umarım yakında kitabı çıkar, alır okurum, kitaplık.

Hiç yürümem, önceden yürürdüm ama artık yürümem, taksiye binerim, markete gitmem, marketçi amcanın çırağı bana gelir, yemekçi burgercı amcalar da bana gelir, işe de arabayla giderim, hiç başımı alıp soğukta yürümem, gençken yürürdüm ama o zaman da çok soru vardı, şimdi daha çok cevap var, yattığım yerden düşünürüm, ayağa kalkarım, geçer, içimden geçer, neler neler.

Ayakkabımın bağları hep çözülür, bağlamam, düşeceksin diye nazikçe uyaranları bağlıcam diye kandırırım ama bağlamam, bi daha açılır çünkü, bazen hemen ayakkabının içine sokarım, ucu sarkar, dikkate almam, yoluma devam ederim, ederim, merak ederim, etmem.

Bu yazı uzar gider, gitme, gitme, unuturum.