f

yazıp da silinecek satırlar, içip de bitmeyecek sigaralar, halledilecek ufak mevzularım var. herşeyim var, bir şehrin bütün balıkçılarına yetecek kadar çok seviyorum yokluğunu. aşı olmaktan korkan çocukların ilkokul macerası gibi bizimkisi, kaçalım diyorum sana, öğretmene çaktırmayız, canımız çok acımış gibi yaparız anneme, sonra balıklar kanar sahtekar oltalara, yalancı balıkçılar, hani nefes almak çok güzeldi.

dağınık odaları toplayasım, hayatımı dağıtasım var. bir mutfağın yıkanmamış bulaşıkları, atılmamış çöpleri gibi kapıcının almaya kıyamadığı kadar şirin poşetlerin içinde, kapıcının kapısının önünde bekliyorum. alıp kaçasın diye beni, ben inanırım sana, ne desen kara kaplı defterin ilk mısraları, okursun bir kere, iki kere iki beş eder sonra, sonrasını bilmiyorum, belki bilmediğim bir şehrin senin kollarında uyanırım, belki bütün cevaplar doğrudur, sorularda saklanırsın.

mesele iyi şarkılar dinlemek değil ki, bunu sen söyledin bana, mesele iyi cümleler yazmak da değil gecenin görme özürlü saatlerinde, bunu sen hatırlattın. mutlu olabiliyor musun reklamlardaki insanlar kadar, ne ki mutluluk içinde sen geçen romanlar yanında, içinden sen geçer misin geçtiğim yolların, çaylar şirketten bir otobüsün mola yeri olur muyuz birlikte, hani elimden tutsan, gelsen artık, çıka gelsen, olmaz mı?

körkütük sarhoş olsam, yürüdüğüm yolu bilemesem, kaybolsam, polis durdursa bir kavsağın en sapak yerinde, nereye gidiyorsun arkadaşım sen dese, kimliğimi görmek istese, daha fazla üstüme gelmeden herşeyi itiraf etsem, kaçıyorum desem, anlasa, anlatmasam, birine suç atmasak, hadi git dese, kaybolmaya devam etsem, elinle koymuş gibi bulsan beni, koyu yeşil boyalı bir komidinin ikinci çekmecesinde, gözlerim gözüne değip kaçsa, ebe sobe, görmemezlikten gelsen.

bu cümleler ağır, susup susup seni düşünmeliyim oysa, vakit dar, vakit bir kışın sonlu baharlı arifesi, kar yağdı yağacak, heryer beyaz olduğunda üşüyeceksin sen, içimi acıtacaksın, artık, yapma, ben balıklara kanıyorum, sen anneme yalan söyle..