f

ben senin kayıp kelimelerinin yerini biliyorum.

sana söylemem, söylersen kendini acıtırsın çünkü, böylesi daha iyi, sen tokanı kaybet, bir kurşun kalem bulalım çekmecelerden, saçlarını topla, kalan cümlelerini ben yazarım.

hem şehre kar gelirse birazcık üşürüz, ne olacak? masal kahramanları değiliz ki biz korkalım, çok soğuk olursa daha sıkı sarılırsın, bir film koyarız içinde sakin hikayeler olan, mısır bile patlatırım sana, yeter ki bir kere gülümse, herşey dursun, boşverelim, dolularını kulağıma fısıldarsın. yorgunum, biliyorsun, artık gidelim.

aklımın z halisin sen, asal sayıların farkında olmadıkları kadar güzelsin, ondokuzun onyediden farkıyız biz, yutan eleman gelse bile birşey yapamaz artık, eski bir fotoğrafın -da halinde oturuyoruz, evimizin yanında ufak bir park var, çocuklarımız olacak birgün, yaşlanınca tonton bir nine olacaksın sen, yaşayıp gideceğiz.

seninle biz olmak için yaşıyorum ben.
yoksa manası yok,
varsa bana söylemediler,