20061115

f

bazen hiçbirşey düşünesim, hiçbir satır yazasım, sana hiç umudum, hiçbirşeye inancım, hiçbir sigaraya kibritim olmuyor.

o vakit sabit bir makaranın ucunda öylece asılı kalıyorum, ki bilirsin hareketli makaralarda f/2 kuralı geçerlidir, f'i ikiye bölersin yarısı evde dinlenmeye çekilir, kafasını dinler, geri kalan yarısıyla da marketten fındık fıstık alıp bankın birine gider oturursun.

ve sen tam öylece oturmuşken, hava da güzel olsun diyelim ki 78 fahrenheit, önünden x'ten y'ye giden bir deniz geçer, gemilere şehirler koymuşlardır, balıklar eskileri taşır, balıkçılar üşür birazcık, iç güveysinden hallice bir alacakaranlık gelir yanına oturur, tanışıyor muyuz, çok yakından..

lakin moleküllerine kadar acıyacak yaşı geride bırakmışsındır ne yazık ki; birisini bu kadar sevmek artık zahmetli bir uğraş. günümüzde herşeyin kocaman atomlardan oluşur ve kararlı yapı olarak hepsi senin en değerli eserlerin, hepsi senin çocukların, birbirinden ayırman tıbben mümkün değil. o herşeyin fazlasını kaybetme ihtimaline karşı o herşeyin fazla kısmı sigortalı ayrıca, aman sakın dur, kırılırsa hepimiz yanarız.

bizim suçumuz birini bu kadar sevememek değil, kaza sonrası gelecek amcayı kandıramamak..

Hiç yorum yok: