ag

ehliyet kursunun giriş duvarında:

" Türk şoförü en asil duygunun insanıdır. M. Kemal Atatürk" yazısını görünce epey bir şaşırmıştım. muhtemelen Atatürk böyle birşey söyleme gafletinde bulunmamıştır lakin şoförler odası, yuvası herneyse bizim de bir sözümüz olsun diyerek uydurmuştur. tabii böyle binlerce güzel sözü de var atamızın.

peki ya cumhuriyet kurulup herşey yoluna girdikten sonra Atatürk şöyle beyanlarda bulunsa idi: " herşey hallolur, mühim olan aşktır." , " aşkın olmadığı memleketler yok olmaya mahkumdur.", " din, devlet ve aşk işleri birbirinden ayrılmalı."

o zaman ne olurdu; avrupa birliğinin kıyısındaki insanlarımız yalnızca duygu yüklü şarkılarda aşkı aramak yerine mesaj atarken böyle özlü sözleri de aklına getirirdi, belki de cidden herkes aşkın neler yapabileceğini, birin karşısına konulunca etkisiz eleman olmadığını anlardı, müzakare sürecinde aşk taramaları falan yapılırdı, ülke olarak aşka bakış açınız iyi değil gibi cümleler duyardık.

ooof oooof, ne devlet ne felsefe aşka gerekli önemi vermiyor..