f

sanırım kafamıza götümüzü başımıza taş yağacak. bu akşam 6 gibi dışarıda yürürken, ki tamamen görev icabı yoksa yürümekten pek haz etmem, dedim ki lan bu nasıl bir hava, bikinilerimizi giyseydik, bahar mı geliy dedim. küresel ısınma dedikleri bu olsa gerek, mevsimler birer birer shift ediyor zeliha..

ankaradan döndüm zeliha, istanbulun o saçma trafiğini özlediğimi farkedince oha dedim, bir istanbul lover mı doğuyor, gerçi oskara doğru orhan abinin izinden giderken bana da yakışan budur. mesela potansiyel kitap isimleri : "fucking ankara, still cold" , "geri dönmek: bir istanbul yalanı", "acılarım ve istanbul", "istanbul, kaçak aşkım"

ayrıcana da sağdan soldan bu ankara denilen irenç şehrin sempatizanları tarafından taciz ediliyorum. aslında ankarayla olan bağımız ayrı bir hüzünlü yazının konusu sapık fanatikler ama bu geyik yazıda anlatmam, kısaca biz ankarayı sevdik aslında ama o bizi sevmedi diyelim, netekim yıldızımız barışmadı bir türlü, zaten ankara da ööle bir şehir, emrah kardeşimin dediği gibi sevdim mi tam severim, sildim mi bir kalemde..

borsa diye biryer vardı, orası kapanmış, random die biryer sööledi tunalı gençliği ona gittik biz de, kolayca tahmin edebileceğiniz gibi bok gibi biryer çıktı. ama swiss'in yatakları ööle bööle rahat değil, bi dahaki sefere daha büyük bir valizle gidip yastık çalacağım, koydum kafama. bir de havaalanı ve abuk sabuk ışıklı bir yol yapmışlar, kocaman birşey, o güzel olmuş ama. heryerde köprülü kavşak olması ile melih bey'in sapıkça bir takıntısı herhalde, e ii de nereye kadar..

neysem, gittik adanası ankarası, bayram tatiline kadar da bu iş böyle, gezicez, hayvanlar gibi çalışıcaz, ekmek parası..