ff

gariptir ki bu hayatta karizmatik adlettiğimiz insanlar dahil herkesin sorumlu olduğu birileri var, herkesin kendisini ispat etmesi gerektiği kimseler, deliyürek misali yalnız vakitler geride kaldı, hakkınızda düşünülenler geleceğinizin büyük bir parçası, iyi bir yazarsanız sizi beğenenler, şarkı söylüyorsanız hayranlarınız, golcü iseniz sizi farkedecek taraftar, çalışıyorsanız patronunuz.

ne kadar iyi olursanız, iş biraz daha kendi gözünüzde neredesiniz ona geliyor. artık diğerlerinin hakkınızdaki sözlerine daha az aldırıp siz ne yapmak istiyorsunuz aklınızın köşesine o takılıyor. çaktırmasınız bile tribünler için değil kendiniz için oynamaya başlıyorsunuz.

enterasan olan ise hayatta kazananlar (ya da neyse) da hep bu arkadaşlar, sır ise şurda gizli; çoğumuz bizi fazla önemseyen insanları istemiyoruz, biraz önemsenmek iyi ama fazlası enterasan şekilde zarar, bağımsız ama size değer veren insanlar en güzeli: yazıyorum ama okumazsan okuma, okursan sevinirim tabii demek gibi birşey yani. okursan da beni ilgilendirmez demek olmuyor, okumazsan yazmam ise külliyen hata.

ve annem dedi ki kolonya aldım size, kolonyasız ev olmaz. olma mı annecim olma mı?