20050428

sakin

Yeniden bahar geldi. İnsan böyle nisan saatlerinde eylülü ne kadar sevdiğini unutuyor maalesef, sarı yapraklara vefasızlık, tatil olsun diye vermişsin aklını, yola çıkasım var, uzun gece yolculukları, istanbul pek sevmiyorum seni, sen yine de kimseye söyleme.

Dün Su ile öğle yemeği yedik. her zamanki gibi geç geldi, on dakika kadar, onbeş değil. Siyah bir takım giymişti (siyah, git artık), yeni aldığı saati farkettim, kocaman birşey, duvar saati gibi, radyosu var mı bunun diye sordum, gülümsedi. iş konuştuk daha çok, ne işimize yarayacaksa. Bir saniye ama yalnızca bir saniye gözleri beni seviyormuş gibi baktı, böyle şeyleri anlayabiliyor insan garip bir şekilde.

aramam gereken insanlar var, devrik cümleler kuruyorum, düzgünlerini sen bana söylersin.

dağınık, ğıankıd, kağdıın, aındğık

Hiç yorum yok: