f-a

Bazı şehirler yağmur yağınca daha güzel olur, bazılarını güneş kurtarır, bazılarının kar örter ayıbını, kimisinin kalabalıklar, kimisinin kocaman binalar. istanbul baharlarda bulur mesela kendisini bana göre, benim istanbulum, ne iddialı bir laf, kimin istanbulu: benim, üstüne onca şey yazılmış satırlar istanbul, okusan bi daha okunacak şiirler, yok, bu kadar sevilmiş bir şehir bi daha sevilmez, sizin olsun.

Ne kadar çok insan var, bazen şaşıyorum, diyorum ki bu dünya daha fazlasını kaldırmaz, oysa hergün yeni çocuklar doğuyor, bebekler yani, yeni evler yapıyorlar sonra, okullar açılıyor, hastaneler, hapishaneler, iş yerleri. bunlar büyüyüp evlenip yenileri yapıyorlar yetmezmiş gibi, şaşılacak iş doğrusu.

Biz günümüz insanı da diyoruz ki herşeyin daha iyisi yapılabilir, yapıyoruz da, yapıyoruz ama bakmışız bize bile yorucu gelmiş bu kadar iyilik güzellik, çok komplike bir hale sokuyoruz hayatı, geçen gün eski patronumun farketmeden dediği gibi 1950’lerde domates yetiştirecektik biz, eve gelince yorgun argın olacaktık ama kafamızda dert tasa kilosu 500bin, ucuz yani, satılabilecek kadar ucuz.