f

Şöyle bir dönem oluyor, iki üç ayda bir falan, yazmak hiç bir iki üç şey bulamıyorum. Mal gibi yaşıyorum yani, akşam yatmadan önce ufak tefek iş düşünüp yüzüstü dönüp çat diye uyuyorum, arabayla giderken saçma bir türkçe şarkı bulup bağıra bağıra onu söylüyorum ama düşünmüyorum, kitap okumuyorum, kitabevlerinin önünden geçerken nanik yapıyorum, gazetelerin resimlerine bakıyorum, kar yağacak hayvanlar gibi diyorlar banane diyorum.

Ayrıca çok da zorlamamak lazım bünyeyi, yetenek yok mesela bende, ne kadar kasarsan o kadar köfte, tehlikeli rollerin adamı değilim ben bebek, stabil yükselen bir çizginin kollarına bırakacağız kendimizi, parçalanıp aman da aman demenin faydası yok yani iki cm ötesi için, birşeyler olacaksa olacak işte, olmazsa toplarız valizi gideriz.

E bu güzel birşeymiş aslında ablacım, çağımızda bire üç veriyor düşünmemek, düşününce üçün birini alıyorsun çünkü.. di mi ya.. f