f

Bana kalırsa en güzel karakter verdana ve bold yazılınca daha bir manalı duruyor sana ait satırlar. İtalik değil mi zaten herşey, dokunsan düşüp kırılacak ve heran ama heran bir italyanın bir sakin kasabasında bir senle bir tek domates yetiştirmek için gitmeye hazır değil miyiz aslında. Değiliz, bizim o kadar cesaretimiz ancak film izlerken olur, hikayelerin ardından bakarız güzel güzel, vakit geçer, mutlu doğumgünleri kutlarız, hoşgeldin iki dirhem bir çekirdek güzel yalnızlığımız, elde var sıfırın türevleri, zaten seni bekliyorduk, hoşgeldin.

Ve on parmak yazılınca daha kolay ortaya çıkıyorsun sen. Aklımın hangi köşelerine saklanıyorsan geceleri, olmayan sen, bir ipin ucunda kaçan sen, bir dengenin en terazi yanı sen, sen, sen, hayatımın onca saçma şeyi kaldırma kuvveti sen, seni unutmak istiyorum, ellerimde bi işe yaramayan kelimeler, kapının önünden geçen eskiciye vermeye çalışıyorum hepsini, senin hepsini, almaz, acı veren şeyler pek para etmiyor bugünlerde, mutlu aşkların üstünde dolar resimleri, bizim ki fakir bir bol sıfır, biliyorsun,,

Sen, cümlelerimin –e hali, ismimin başına eklenen garip çoğul, benim pek düşünen hüzünlü sevgilim, kalbimin dolmuş durağı, iki kişi uzatır mısın birimizin yerine, birimiz ikimiz için yaşayabilir mi gecenin bu vakti, sen, yokluğumun ikinci tekil şahsı, zarfım, tümlecim, edatım, bitanem, unut gitsin..