f

kafanı dinlemek diye bir tabir vardır ya sanırım bugünlerde etrafımdaki herkesin ona ihtiyacı var. herkesin ama istisna olmadan. hepimiz çok yorulduk, belki de gelmeyen kış yüzünden, herkeste bir isteksizlik, hiç sevmediğim bir kelime ikilisi "yaşama sevinci" sankim o gitmiş, bizler de peşinden yuvarlanıp gidiyoruz.

sabah 8 akşam 5 insanlarız yavrum biz. ne olacaktı ki; kuş kondurmuyoruz, maaşımız her ayın birinde yatıyor kuzu kuzu, çalışıyoruz, mail atıyoruz önce sağa sonra sola sonra tekrar sağa. fiş bile dolduruyoruz emekli kimseler gibi. takım elbiseler giyip evcilik oynuyoruz aslında. önemli kararlar alıyoruz, çok önemli, duysan vaoow dersin bu kararı silenzio mu aldı, vaoow, havalı yani.

biz öğrenciyken haftada 4 defa dışarı çıkardık, 8 defa içeri girerdik, yurdun önünde çekirdek yer, banklarda güvenlik ebeleyen kadar bira içerdik. şimdi her akşam önünden geçtiğim o güzel yurdumun toprakları nasıl yabancı. ulan diyorum senin 2 senen ve bir kıymetli aşkın geçmedi mi o koridorlardan, nasıl olur, nasıl aklına bile gelmez. gelmiyor işte, insan oğlu kuş misali, bugün buradasın perşembe öğlen stockholm. başka bir boşlukta yeniden görüşmek üzere bütün vefasız hatıralarım beni affedip esen kalın.

piç ediyoruz hayatı, ağzımıza yüzümüze bulaştırıyoruz, yaşamak bu mu be, ne ki yaşamak, yaşıyor muyuz jonathan, bi dürtsene beni, bi silkeleyip kendime geldiğim durakta seslensene minibüsçü abiye. olmaz, olmamalı, bir müddet daha yolumuzu kaybetmeliyiz, bulunca basıp gidebilelim diye, böyle olmalı, olur.

bi arkadaşım dedi ki bir ayı daha yarıladık. biz de dedik ki avanslar yatacak, oh. yok dedi, temmuz tatiline az kaldı. anladın sen anladın durumu ya da jonathan bi daha anlatsın.

velhasıl bu sorunun cevabı: 2,5'tan 3