f- ra

Akşam arabayla ağır trafikte ilerlerken radyonun scan tuşuna bastım. Bu aslında iyi birşeymiş, hep aynı altı kanalı dinleyen birisi için çok da matah olmasa bile farklı bir dünyanın var olabileceğini görebiliyorsun.

Benim şansıma türküsel bir kanal çıktı. Konuk sanatçının maalesef ismini unuttum, hasan diyelim, hasan mesela benim gözümde çok potansiyle bir türkücü ismi. Neyse, adam türküsünü söyledi, spiker kadıncağız dedi ki: “ hasan abi, buraya yığıldım beni mest ettin..”
Abi lafı gelince dedim ne oluyor, dinlemeye devam ettim.

Bu hasan abi çok acı çekmiş, 15 sene küsürdür bu piyasanın içindeymiş, gitse hemen kasetini çıkarırlarmış onun da abileri ama gitmemiş. Burda spiker abla hemen konuyu yakaladı tabii, “demek o kadar gururlusunuz, belli zaten abi.”

Fakat abi öyle bir konuşuyor ki keşfedilmemiş dev yetenek. Kendisi yıllarını bu işe vermiş, sesinden ve sazından çok emin: “bana destek olanları biliyorum, onlara çok teşekkür ederim, onlar olmasa ben de var olamam ama bu piyasanın içinde çekemeyenler de çok oldu, elimizden tutup yol gösteren olmadı” diyor. Mağrur bir tribün show..

Spiker abla telefon numarasını verince bir sürü yüz kişi aynı anda çevirmeye başlıyoruz. Hasan abi mp3’lerden dertli, bir de ulusal kanallara pek çıkamamaktan: “ abuk sabuk programlar yapıyorlar, sabah kanallarda izlenecek bir tane şey yok, türkü programını düşünmesi bile zor” . türkü programını yapacak yer bulur aslında ama geri kalanında kendisine katılıyoruz, trafik hala durmuş.

Telefonu benim yerime düşüren şanslı amca konuşuyor, şansa bak ki o da trafikteymiş, spiker abla uyarınca kenara çekiyor ve ekliyor, yaşı itibariyle abi diyecek bir pozisyonda değil kendisi: “ hasan, seni ilk çıktığından beri dinliyorum, arkandayız, devam et..” hasan abiden teşekkürler, spiker abla da katılarak renk kattığını belirtiyor.

Bense yavaş yavaş gitmeye çalıştığım yere varıyorum, aynı hayatımın memnun olduğum şekline geri dönerek.

Hepimiz bazen hasan abi değil miyiz?