gece evde otururken oturma odasının saati yavaşca ileri gidince 10,11,12,1,2.. farketmeden televizyonun, müziğin, konuşmanın sesinin kısılmasını herkes farketmiştir. Sokaklar bu kadar mı gürültü yapar ki yağmurlu günlerde, işinden dönen insanlar çığlıklar mı atarak evlerine girerler, istanbul bir panayarın içinde volta atan gürültücü bir delikanlı anlaşılan; sıkıntılı, birşeyi bekler gibi, elinde sigara..
uzun zamandır yazmadığımı üç beş kişi farketmiştir. Bu üç ya da iki fazlası kişi benim yazdıklarıma deli divane olduklarından değil vakit geçirmek için giriyordur muhtemelen bu adresi. Belki de beni tanıyanlardır, tanıdığın birisinin yazdıklarını okumak keyifli olur çünkü, günlüğünü okumak gibi birşey. Şahsen benim tanıdığım biri yazsa şıkır şıkır okurdum.
Yağmur abi görüşemiyoruz nasılsın abi, hiç sesin çıkmıyor, ne zaman çıktı ki diyorsun, sen de haklısın..
Günlerin su gibi geçtiğini bir sürü beşer farketmiştir. Yapacak birşey olmadığını anlayanlar için carpe diem, sonsuza kadar yaşamak istiyorum diyenlere başarılar, her daim elindekinin bir fazlasını isteyenlere öpücükler, çok mutluyuz daha ne olsun diyenlere benden birer çay.
Hepimiz kredi kartıyız, hepimiz saatiz, hepimiz 1+1’iz, hepimiz televizyon dizisiyiz, hepimiz güzel bir hikayeyiz, hepimiz yalan dolanız, hepimiz çalışan insanlarız..
Farkındaysanız hepimiz benziyoruz birbirimize, kötü birşey bu..
20070313
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder