f-e

Bak bu gördüğün ben değilim, okuduğun şeyler benim değil, soğuk bi r akşamda sokak lambasının altında hiç durmadım ben, yanmadığını farkedip yürüdüm sadece, sana hiç yanmadım, senin sevdiğin adam ben değilim, kültablası dolana kadar sigara içen ben değilim, sana sözler verecek kadar büyümedim daha, bu kadar virgül benim değil, hala yalanlarım var, ufak, tefek, beyaz, siyah, siyah-beyaz bir filmin ortasında yaşayan sessiz sakin kahramanın ben değilim, sıradan hayatımda hiç güneşi batarken izlemedim bilmek istersen, sana şiirler yazacak kadar yetenekli olmadım hiç, senin O’n ben değilim, panayırlarda halka atarak kazanılmış bir gülümseme yüzümde durmadı hiç, fazla hiç demekten çok şeyim olmadı, senim olmadı mesela hiç, o senden dünyayı durdurmanı beklemedim karşı dairedeki teyze çocuklarını okula uğurlarken, gözlerime bir baksan da bitse gitse herşey diyemedim, sana çok şey anlattım ama kendimden bahsetmedim hiç, yanında uyandığımda birkaç saniye güllük gülistanlık oysa ben hiç çiçek almadım sana, bozukluklarımı çingene teyzeye vermedim hiç, bu hiç sıkıcı bir kelime farkındayım, sana hep’li cümleler satın alamadım bakkaldan farkındayım, kirazı vişneden ayırt ettiğim gün gibi aklımdasın oysa, parka bile gittik seninle ama yanında o çocuk olamadım hiç, ağır şeyler bunlar, yokluğunu kaldırırım belki, beni acıtan şeyleri anlamadın sen hiç, sen demek ne güzel farkındayım, benim senim olmadı aslında hiç, pratikle ellerin teoride yalnızlıktın hep, hiç. Baharımız bile olmadı bizim, kırkikindi yağmurları bastırmadı sahilde yürürken- bir anadolu kasabasında, altı üstü birer sevgiliydik biz, hiç aşık olmadık yazık ki, kötü toplantıları erteledik bilerek, iyi düşmanlardık birbirimize, toplu tüfekli savaşlarımız olmadı ama ordularımız yenik. Ve tarih kitaplarında sırf büyük harfle bir kere yazılabilsin diye v ve ortaokul türkçe öğretmenimize inat, kimse konusunu çalışıp sınıfa anlatmayacak sen’le ben’in.

Yitip gideceğiz sevgilim.