psy

Kendime yeni bir template yapma girişimim birkaç denemeden sonra yine hüsran ile sonuçlandı. Yaşlandıkça elektronik aletleri söküp takamaz, menülerini anlayamaz, bu html denilen fani dünyanın içinden çıkamaz olduğumu bir kere daha farkederek vazgeçiyorum. Zaten hala ziyaret eden müzmin okuyucularım aldırış etmeyecektir.

Bu hafta bana en çok koyan olay ise gazetede woody allen’in son filmi “cassandra’s dream” ilanının tepesine “match point filminin yönetmeninden” yazılması oldu. Woody Allen ismini aşağılarda bir yerde ara ki bulasın. Aslında bu memleketimizin saftorok halinden ziyade Woody amcanın amerikanya’da bile kendisine pek bir yer bulamamış olmasından kaynaklanmakta, okuduğum köşe yazısı der ki “Ama Avrupa, özellikle Fransa dışında koşa koşa gidenlerin sayısı pek fazla değildi zaten.” . Hal böyle olunca halkımıza yeni filmini eski filminden hareketle tanıtmak daha bir gişe yapıcı, Woody amcayı bu halde görmek ise üzücü, insanların iki bombalı aksiyona delirmelerine kelimemiz yok.

Bazen arabada birisini beklerken gözüm sıradan bir sokak manzarasına takılı kalıyor, ağacın altından geçen şapkalı amcanın elindeki ekmeğe bakıyorum, yol soran bir aileye işaret parmağını kullanarak itinayla karşıdaki binayı gösteren genci görüyorum, yaşlı bir kadın kendisini ezmeyeceğimden emin olmak için yüzüme bakıp önümden geçiyor.

Günler de böyle geçiyor, bir yılın sonuna daha geliyoruz, manalı olsun diye etrafı süslüyoruz ışıklarla, 10-9-8 yedi, hayırlısı olsun herşeyin.

Bir de kar yağsa, topluyor topluyor da yağmıyor, yağsa rahatlayacağız..