amcalar v1

En karizmatik bulduğum işlerden birisi yemekli ve düzgün mekanlardaki şef garsonlardır. Yaşları otuzun üzerinde olan bu abiler genelde siparişleri alır, sonra köşede bir yerde dururlar. Masanın üzerinde dolmuş kültablasını genç yetenek değiştirsin diye işaret ederler, gelen yemeklerin doğru kişiye ulaşması için yönlendirme yapar, sürekli müşterilere ismi ile hitap ederek başka bir arzuları olup olmadığını sorarlar. Genç yetenek garsonlar onların ağızlarının içine bakar ve hata yapmamak için etrafta fır dönerler. Kim bilir kaç senedir çalıştığı o restorantın farkedilmeyen bel kemiğidir bu abiler, yüzlerindeki o herşeyi bilen ifade ile sizi kapıdan uğurlarlar gecenin sonunda.

O herşeyi bilen ifade semtin esnaf amcalarının da yüzünde durur. Yıllardır yerde yatan puzzle’mizi götürdüğümüz çerçeveci amca gibi, daha derdimizi anlatmaya çalışırken ne istediğini sana söyler sonrasında da bak ama bunu böyle yapsak daha iyi olur der. Onca çerçevenin arasında kendisine ait eskimiş tek bir resmi asmıştır duvarına ama sebebini soramazsın. Arada sana çırak gelelim en güzeli dediğimizde gelin vallahi, ne güzel olur diye yanıtlar amca. Çay bile söyler bize istesek, istemeden çıkarız dükkandan.