f- 0

bir A4 sayfası ne büyüktür, ne de küçük. Eline aldığın zaman rahatsız olmazsın, masanın üstünde dursa birşeyler karalamak istersin, yere düşse belli belirsiz kirlenecek diye üzülürsün. Resim de çizebilirsin, iyi bir yazı da şık durur, uçak bile yapabilirsin ya da cafcaflı bir gemi. Hangisi işine gelirse, iki bulut çizsen sonbahar olur, bir parça güneş neşeli bir yaz, yeşil renkli kalemin varsa en güzelinden ilkli bahar, sana kışlar uzak, sana kışlar gereksiz bir ayrıntı, sana karlar fazla beyaz; diğerleri yeter, kışı boşver, bende kalsın.

Bir sokak lambası fazla hayalperest, altında oturup sigara içebilirsin, dumanın ışık altında dağılmış, yoldan geçenler içlerinden el sallamış sana ve farketmeden lambaya; aklın uzakta bir sahilin sakin kasabasında, aklın bir sokak lambası aslında, yanar döner söner bir takvimin şahsına münhasır yalancısısın, eskisinden daha masumsun artık, içinden geçenler el sallamış sana ve farkedip oturduğun kaldırımdan kalkmışsın, nafile, nafile, lamba oracıkta bekler, bir daha görüşene kadar esen kalın.

Bu şehir yer yer, zaman zaman. Sıfatını kaybetmiş bir istanbul, zarflar içinde gitmemiş mektuplar, bir önceki cümlenin unutulmuş yüklemi, devrik bir zamir. Acelesi var, daha yapacak birçok şeyi, dilinin ucunda birçok şey, nezaketen ayrılamamış sevgilisinden, sırf kalbi kırılmasın diye, boğazında düğümlenip öylece kalmış. Pek hoşuna gitmemiş bu kadar sevilmek, onca şiirin kafiyesi yarım, yapacak birşey yok, ikinci el cinaslı şeyler yedi tepenin birinde saklı kalsın.

Bir sigara yarım yamalak kültablası, biteceğini anlamışsın daha başından, elin pek gitmek istememiş kibrite, yürüyüp gelmişsin şöyle bir, git gel, gel git, dayanamamışsın. Sana ve sigaraya zararlı yaptığın, bunu bilmek ne kötü, böyle olsun istemezdi kimse lakin yapacak birşey yok, içine çektiğin her saniye bitiyorsunuz yavaştan, içinden birşeyin havaya karıştığını görüyorsun, dursana, ne olursun dursana diyorsun kendine, bir nefes daha. Söylemem birşeyi değiştirmeyecek ama son sigaran o, bırak sende kalsın.