f-c

ben ikinci köprünün girişinde telefon şarzı satan adamların birincisiyim ve yalnızca z'yi fazla sevdiğimden sana hatalar yapıyorum. ucuza satıyorum bildiğim şeyleri, üstümdeki deri ceket kadar ucuza gülüyorum sana, aldığım fiyata veriyorum elimde ne varsa. Yanımdan geçerken biraz durursun diye, trafiği sen ve benim o birkaç saniyemiz durdurur belki diye. Akşamüstü, baharın daha başları, nisan, bilemedin mayısın soğuk bir günü, bilemedin, söyleyecek birşeyim olmadığından değil, gözlerine baktığım için sustum.

Ben sana o ikinci defa gittiğin yerde içtiğin ilk kahveyi getiren garsonum. Üstümdekileri sen geleceksin diye ödünç aldım, yüzümdeki o ifade benim değil, herşey yolunda değil sandığın gibi. Arkadaşlarının arasında kimseye aldırmadan beni farkedersin belki diye dolaşıyorum masaların arasında. Öğlen üç, hava kapalı, bildin, sana ilk rastlayışım bu değil, bildin, sonunu yazamayacağın bir hikayenin neyse boşver karakterleriyiz biz, bilemedin, gözlerin en iyi yardımcı kadın oyuncu.

Ben mağazada beğendiğin ikinci elbisenin sana uyan bedenini getiren ilk adamım. X-small anıların içine sığmayacak kadar geçmişimiz var üç dakikalığına da olsa, üç dakika dediğin uzun zaman kısa hayatları durdurmak için. Kabinden çıktığında gözlerini senden alamayan benim, gözlerini senden almak için oysa bunca şey. Yakıştı merak etme, üzerinde güzel duruyor o uzak halin. İşten yeni çıkmışsın, yorgunsun, bildim, böyle olacağını, bilseydim, böyle yapmazdım.

Ben okuduğun kitabın ikinci sayfasındaki ilk cümleyim: “ biraz tedirgin, biraz yarım ellerini karşıdaki hayatın yüzüne götürmemek için öylece durdu”. Kelimelerini ben seçiyorum uyumadan önce, yastığının altında farketmeden tuttuğun benim, biz’inin eksik kalan tarafıyım ben. Parktasın, erken uyandın bugün, pohaça aldın fırından, aklım, senden başka birşeyi hiç yapıyor aniden, aklım, cebinin delik tarafından düşmüş aşağı, aklım, fikrim senin.