yaz aylarında insanların extra-large olmak gibi bir durumları olabiliyor. bu olağan birşey, olağan şeylerden şüphe edilmez, olur yani.
ve ben saçma sapan, beş para etmez yazılarımla deniz, kumsal, obarey üçlüsüne doğru ilerlerken hayattan beklentilerimi de sınırlıyorum. istediğim geyik olmak ve bir geyik olarak mutluluk resminde yerimi alma çalışmalarımda kendime başarılar diler, yanaklarımdan öperim.
oysa tüm nijeryalılar bazı şeylerin daha farklı olmasını isterdi, hayat böyledir zaten, elindeki yetmez adama, hayat yetmez.
harika çocuklardık biz, yazık oldu.
şimdi tatil zamanı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder