Queen

Bazen gençliğim’in baharındaki gibi hareketli rock parçalar dinlemek istiyorum. Lakin hiç metallica tişörtüm olmadı ve lise birde böyle şeyler yapan çocuklara zuzaylılar gibi bakan da bendim. Tabii metallica hareketli rock demek değil, az biraz müzik bilgim var, kafam da bir miktar karışık olabilir.

Şöyle anlatayım; uzunca bir müddettir aslında şu anda yaşadığımız hayatın birkaç sene sonra en güzel vakitlerimiz olarak aklımıza geleceğini yazmak istiyorum. Yani geçmişe mazi denir ve mazi nedense hep güzeldir ya, o mazi yarın sabah uyanacağımız gün bir bakıma. Mazi uzun zamandır görmediğimiz arkadaşlara benziyor değil mi? Yolda ortak tanıdığınız birine sorabilirsin: “ sahi mazi napıyor, hanidir görmüyorum?” çok da mantıklı, mazi hanidir gözükmeyen birşey, tanım gereği. Nedense hep güzel ama, en azından benim için, Tanrı’nın sevdiği kullarının sağ açığında oynuyorum ondan, pardon sol, elde sağ ayakta sol kullanıyorum, şöyle anlattım, oldu bence.

Bir de yol kenarında arabayla geçerken gördüğüm adamlar var. Bu adamların çeşitli işleri mevcut, kimisi karşılaşmamızın farkında olmadan karşıya geçmek için benim geçmemi bekliyor, kimisi çöplerden birşey toplayıp koyduğu çekçek arabasını sürüklüyor, kimisi sigara içiyor ve bunu dikkat çekici yapıyor, uzaklara falan bakıyor, zaten sigara içeceksen uzaklara bakman lazım, diyorlar ki öyle olunca sağlığa yararı bile varmış, konumuza geri dönecek olursak rock parçalar yoruyor beni artık, bir de diyorlar ki hikayenin sonunda herkes ama herkes ölüyormuş, sigara düşkünleri, metallica çocuklar, Queen Elizabeth ve kafası muz ortaya karışıklar.

Normalde, beni bilen bilir, bu yazı burda biterdi Mercedes, ismi Mercedes olan kadınlar olması kolombiya’nın taşrasında, ilginç. Ama nedense Pazar gecesinin kendi kendine büyüyüveren baş harfinde, sana sendromlar satın almak istiyorum ikinci el, sana az dinlenmiş temiz şarkılar, sana uyumana yetecek kadar ninni ve masallar, bu cümlede bir ve kullanma hakkımız var ise, bu seni bana bağlama işlevi gören bir ve olsun sevgilim, sen anlat ben dinleyeyim ama en sonunda herkes ama herkes ölüyormuş, hüzünlü ama öyle diyorlar, bu sebeple kendimizi çok üzmeyelim.

Normalde, bu yazı burada biter.