ae

Şahsen ben, öyle herşeyle dalga geçebilen adamları severim, imla hatası yapabilenleri, denize girince çocuklaşan 35 yaş üstü amcaları, bazen için edepsiz olan kadınları, rahmetli büyükannem gibi güzel ve usturuplu küfredebilen yaşlı kadınları da. Adamlar kadınlar ve sokaklardan ibaret gelir hayat bazen bana. Bir de gölgede oturan adamlar, iyi adamlar, sakin ve acelesiz, sakin amcaların sakin hayatları.

Bir de şunu söylemek istedim; çocukları anlıyorum; onlar bunalıp arnavutköy'le bebek arasındaki araziden hoplayarak denize girebilirler, donla bile yapabilirler bunu, paraları yoksa, olabilir yani.

lakin 45 yaşındaki kel amcaların güneş kremi de sürerek ve yere bir bez serip güneşlendikleri sonra da denize atlamalarını, sonra da o çocuklar kadar mutlu olmalarını. Bak bunu anlamıyorum azize, gerçekten. Hayatımı gölgede oturan adamlar gibi geçirebilirim ama denize atlamam, bunda anlaşalım. Bunda deyince; insana bir imla hatası var gibi gelmiyor mu?

Oysa ne dedik, ah biz ne dedik kuzum, imla hatası yapabilenleri seviyoruz, ve iyi müzik dinleyenleri ve onu bunu kafasına takmayanları ve iyi yalanlar söyleyebilenleri, bir de birşey düşünmeden yaşayıp gidenleri, onları cidden çok seviyoruz, sevgilerimizle

İyi çalışmalar

Kind regards

Best wishes