f-1002

çocuk olmak istiyorum, bir sürü şeye umudu olan ufak bir oğlan çocuğu, kavruk, güneşte iyice yanmış, kaybettiği yegane şey misketler, sokak arası, mahalle teyzeleri, amcalar, gece evin önünde çay içmeler, dedikodu, anlamadığım işler, muhabbetler, biraz daha paramız olsa lafları, biraz daha, herşeyin birazından daha, hayat, bak, aslında çocukken bile, hayat, biraz daha, misket, para, mutluluk, aynıymış. 

ve sana, sarılınca, virgüller, noktalar, noktamsılar yalan olur, garip, pazar akşamı, kolların sevgilim, pazar akşamı, hadi alıştık artık, başka akşamları geçelim, ama pazarlar dursun, kolların, imla bozukluğunu düzeltir hayatımın, sokaktan geçen insanlar, kalabalık, büyük şehrin dertleri bitanem, unutalım, kolların, ne kadar çok derdi var o hayatların, unutalım, kolların, yaşayıp öleceğiz, öleceğiz, ne ağır geliyor bana bilsen, unutalım, sana iyi şeyler söylediğim söyleyebildiğim yegane zamanlar, sana sarıldığım vakitler, o pazar akşamları, onbir sonrası saatlerin, kolların, uyku öncesi kolların, iyi güzel de, güzel bitanem, seni sevmek güzel ve kolların. 

oysa bugünlerde, önce cümleler gidiyor aklımdan, malum, meşgulüz, meşguliyet her türlü mazereti geçen hayatımızın, kafa yorgunluğu, neyse, oysa bugünlerde, ne olan o ise yani, yani, biraz boşvermek lazım demek ki, herşeyi, çünkü kıymeti yok, sensiz bu manzaranın, ki sen anladın, bu geçen zamanın, ki bunu daha iyi anlayacaksın. 

bir ara bana da anlat, nasıl oldu da 3-2 öne geçti hayatıma karşı hayatın ve çocukluğum sana versin misketlerini, razıyım.