f-s-s

mesela seni sevmek istemezdim, bunu da yaptığım oldu, biliyorsun, bilmezden gelmenin güzel üçgeninde dik açılarda olduk seninle. senle ben olmazdık, olamazdık, olamamalıydık zaten, zaten öyle de oldu.

seni düşünüp yarım kaldığım vakitler de oldu, biliyorsun, beni birazcık sev diye senin tribünlerine oynadığım zamanları da unutmamak lazım, sen çok şey bilen adamları severdin çünkü ya da öyle anlamıştım ben ve bunu sana anlatmaya çalışırken senin sevebileceğin kendimden farketmeden kaçıyordum, yakalamak için uğraşmadın.

başından sonuna kırık bir hikayeydi bizimkisi, uzakta olduğun bir şehri sevmek gibi birşey, yakınına gidince kaçmak istediğin bir yer gibi, kendimizi kahramanların yerine koyamadığımız iyi bir hikaye belki, belki okumak istemedik, okursak başka şeyler düşünürüz diye korktuk uyumadan önceleri, birbirimizin yanında uyanmaktan korktuk belki..

kaç sayfa yazabilirim böyle biliyorsun, uzatmanın manası yok, bırak böyle yarım kalsın, yarım kalmadık mı biz?

oysa şimdi sen bu siyah satırların yarısını kızarak yarısını da niye yazdığımı anlamaya çalışarak okuyorsun, öyle oku zaten.

lakin sadece sana neden artık bu kadar çok güldüğünü ya da neden işlerin daha düzgün gittiğini soranlara söylemeyeceğin basit bir sebebin olabilmek isterdim.

seni sevmek değil, beni sevmen değil, sadece bu.

olmadı..